رئالیسم (Realism) جنبشی است که در پی تغییر اوضاع اجتماعی و در واکنش به افراط افرادی در رمانتیسم و رویا پردازی پا به عرصه ظهور گذاشت. در واقع رئالیست‌ها (واقع گرایان) همان افرادی بودند که از رقیق بودن احساسات در هنر و ادبیات به ستوه آمده بودند و خواهان کمی واقعیت و یا تمام آن در خلق یک اثر هنری و ادبی بودند.
در حالی که باور اصلی یک ایده‌آلیست این است که ادراکات ذهن انسان اصل، و هرچیز غیر از آن فرعی است. یعنی هرچیز خارج از ذهن انسان را در مرتبه‌ای پایین‌تر قرار می‌دهند، چرا که اگر تصورات ذهنی شخص نباشد و اگر شخص نباشد که همه آن‌چه در جهان است را درک کند، جهان بی معناست و گویی وجود ندارد! ولی یک رئالیست اصلا با این فرضیه به صلح نمی‌رسد! از نظر واقع‌گرایان جهان هستی به هرحال وجود دارد و به کار خود ادامه خواهد داد و این اصلا ربطی به ذهن انسان و وجود یا عدم وجود او ندارد! به طور کلی، رئالیست‌ها برای جهان هویت و وجودی مستقل از ذهن قائل می‌شوند و آن را واقعی می‌دانند.
